​Tek yönlü oyun, 3 Puan!

Günümüz futbolunda oyunun bir yönünü iyi oynamanız lazım.

Oyunun iki yönünü de iyi oynayan takımlar zaten dünya devleri.
Aykut Kocaman’ın oyun sistemi de bu doğrultuda.

Konyaspor şuanda hücumda az etkili ama savunma futbolunu iyi oynayan takım görüntüsü veriyor.

İki haftayı 3 gol atıp 6 puan alıp hiç gol yemeden kapattı.

3 gol atarken girdiği gol pozisyonu sayısı da oldukça az.  

Konyaspor savunma yönüyle ön plana çıkıyor.

Tabi sadece savunma değil.

Oyuncuların devamlı hareketli olması, kademe anlayışı, yan toplardaki kaleci dâhil adam paylaşımını tam yapması iyi savunmanın yanında en büyük artılar.

Zaten lige baktığımız zaman oyunun her iki yönünü de oynayabilen takım yok.

Ligin zirvesinde yalnız kalan Fenerbahçe Beşiktaş’a bakın.

Fenerbahçe Konyaspor tarzı oynayarak savunmayı ön plana alıp kaliteli futbolcularının bireysel yetenekleriyle sonuca gidiyor.

Beşiktaş ise tam tersi.

İşin savunma kısmını yapamıyor ama hücumda eksiksiz. Oyunun her dakikasını hücum ederek geçirmeye çalışıyorlar. Maçlarına bakın hep 2-0 gerideymiş gibi hiç tempo düşürmeden oynuyorlar. Hep bol gollü maçlar.
İki takımın maçlarını yan yana koyduğunuz zaman Fenerbahçe maçlarında zaman geçmiyor, Beşiktaş’ın maçlarına da zaman yetmiyor.

Hal böyleyken Konyaspor’dan oyunun her iki yönünü eksiksiz oynamasını beklemek haksızlık olur.

Konyaspor’un savunması eksiksiz ama hücum yönü zayıf. Buda maçlarda tatsız futbol izlememize sebep oluyor.

Sonuç olarak futbol yönünden zevksiz maçlar izlesek de Konyaspor ligde tırmanışına devam ediyor ve üst tarafla bağını koparmama mücadelesi veriyor.

Ligin üst tarafındaki takımların çoğu Konya’ya gelecek. Buda avantajın farklı bir yüzü.

Sabırla desteğe devam edilmesi lazım. Konyaspor’u güzel günler bekliyor.

Maç içerisinde hoş olmayan hareketlerde bulunan ve maçtan sonrada dedikodusu devam eden Tolunay Kafkas hakkında da birkaç cümle yazmak istedim.

Bir teknik direktör rakip futbolcuyla neden münakaşaya girer?

Dünyada ve Türkiye’de bunun ne kadar çok örneği var bu tartışılır.

Ama Konya’da oynadığı dönemden hatırladığım ve son derece mütevazı olan Tolunay Kafkas’a yaptığı hareketler hiç yakışmadı. Eğer doğruysa ki doğru olma ihtimali yüksek, soyunma odasında kaleci Kaya’ya yumruk atması kabul edilebilir bir şey değil.

Futbol dünyasında kimilerine göre taze olduğum için tarihte belki yanılabilirim ama yanlış hatırlamıyorsam 1993-1994 sezonunda Hayati’li, Kemalli, Nurhan’lı kadroda olan ve stadyum içinde ne zaman görsem konuşmaya çalıştığım, karşılığında yaşça küçük hatta çocuk olmama rağmen beni dikkate alıp sohbet eden mütevazi Tolunay hocadan hiç beklemediğim hareketler gördüm.

Son olarak hakemlerden de kısaca bahsetmek istiyorum.
Lig bu hakemlerle zor biter.

Düşme ve şampiyonluk maçlarında sinirler daha gergin olacaktır ve hata kabul etmeyen maçlar oynanacaktır.

Bu sebeple hakemler böyle giderse bazı maçlar yarıda bile kalabilir.

Bir an önce düzelmeleri gerekiyor.